Grote golven

Anton had z´n luchtdoop met de vlucht uit Amsterdam. Erg rustig, dus dat ging goed. Hij is ook meer een zeerot dan een luchtacrobaat.
De wind blaast hier lekker door, en de golven slaan met veel schuim en gespat op de rotsen. Morgenochtend vertrekken we, eerst een beetje oost richting Franse kust, en dan overstag naar Brest, waar we toch zeker uit willen komen over een paar dagen.
Het is weer heerlijk om hier in A Coruña te zijn; zon, rioja,de tapas en paella en de stad die we al een beetje beginnen te kennen. En ze kennen ons ook nog hier in de Marina Coruña.

Yep, we gaan weer!

Dinsdag stappen we weer in het vliegtuig naar A Coruña. 
Een nieuwe crew heeft zich aangemeld; natuurlijk Captain Peter, broer Anton, vriend Robbert Jan en dekzwabber Myriam.
Op windfinder lijkt de wind niet helemaal uit de goede hoek te waaien, maar we maken ons op voor de oversteek over de Golf van Biscaye.  

Pauze

Vier weken bootleven en we zijn totaal verwilderd. Ongeschoren baarden, gerafelde  broeken, coupe windhoos etc ;-) Valt wel mee eigenlijk, we zitten inmiddels weer gewoon in Goes.
Van vier weken bootleven raak je wel aardig los van het hectische leven in Nederland. Maar opeens is het weer daar.
Met heel veel plezier denk ik terug aan onze weken aan boord. Alles wordt bepaald door de natuur: de golven, wind, eb en vloed, dag en nacht, zon en sterren, dolfijnen, de havenplaatsen met een eeuwenoude historie en de crew. Het pure leven, lekker overzichtelijk.
Carelbi ligt voor een maand afgemeerd in A Coruña en we gaan haar zo snel mogelijk weer verder naar de Zeeuwse wateren varen.
Piet, nog even wachten met die blusboot en majorettes op de boulevard, maar we komen er aan!
Tot dan is er radiostilte.