Verhuizen

Lieve mensen,
De Enjoyster ligt te stralen in het water, en we varen weer met veel plezier met haar. Hopelijk zien we u snel aan boord.
Sinds kort is van ons de website in de lucht: http://www.enjoystersailing.com/
Hierop gaan we vanaf nu de blog bijhouden.
Dus als jullie een heerlijke zeilvakantie met ons mee willen maken en/of van onze avonturen op de hoogte willen blijven,zet de site bij je favorieten of  meld je aan als contact bij Linked-in . Onze naam is daar ook Enjoyster Sailing.http://www.linkedin.com
Hartelijk dank voor uw belangstelling en tot ziens op de Enjoyster!!

Water!!

Een frisse bries waait door Yerseke, en er is volop bedrijvigheid om 8 uur 's ochtends bij de loods van vader en zoon Sentse. Na een half jaar hard werken gaat de Enjoyster eindelijk te water. De grote kolos wordt op het ielige onderstel geladen. Het is allemaal heel stabiel en wordt door ervaren handen uit de loods gereden, de smalle dijkjes van Yerseke over gemanouvreerd en te water gelaten door een reuze kraan die wel tot 50 ton kan tillen. Dan zijn wij maar een kleintje met onze 22 ton schoon aan de haak.
De mast van 22 meter wordt weer stevig vast gezet met wanten en stagen. Alles doet 't weer en met een tevreden snorrende motor varen wij weer helemaal gelukkig naar 't Goese Sas om ons huisje in te richten.
Daarna naar onze thuishaven, de Oesterhaven in Wolphaartsdijk waar we het hemelvaartsweekend rustig aan de finishing touch kunnen gaan werken. Het voelt weer heel goed om zo op de golven te dobberen.

Bijna klaar

Het galmt en stoft en doet nog niet echt aan de tewater lating denken. De loods in Yerseke wordt alleen nog maar door ons bevolkt. Als je meezingt met de radio kan het zo vals als je zelf wil; het klinkt lekker hol en niemand die je verborgen talent ontdekt, en dat willen we ook zo houden.
Woensdag gaat de Enjoyster weer in de takels, op de kar en naar de haven van Yerseke. Maar vóór die tijd moet er nog zoveel gebeuren! Nog meer gaten geboord, verhaalkammen erop (ja, die bestaan echt!) poetsen en weer alles op z'n plaats krijgen.
De hele winter hard gewerkt, maar nu nog net niet klaar.
Het wordt wel héél mooi!

De laatste loodjes

Het is alweer april en de loods loopt leeg. Iedereen heeft z'n bootje in de haven liggen en wij ploeteren voort. Er is veel gedaan; een nieuwe ankerketting in de fris gelakte ankerkruis, het onderwaterschip 5(!) x gelakt en een laagje antifouling, apparatuur om niet te verdwalen en noem maar op. De Enjoyster lijkt echt al bijna klaar. Nu wordt de opbouw geschilderd. Veel hoekjes en gaatjes, en dat duurt...
En dan de grote wederopbouw, daar kijken we zo naar uit!
Nog een paar weken en dan willen we de wind weer in de zeilen voelen!

Voorjaarskriebels

Na een soort winterslaap gonst het opeens in de loods. We zien leven op boten die voorheen stilletjes op hun bok stonden. En ik leer weer van alles over Grandbanks, Belgische X-en zonder X in de naam, gebakjes, drijvende watervillas, prachtig glimmende roestvrije ankers die op nieuwe automatische lieren lopen, maar in de haven extra bescherming dienen want deze zijn als een schitterende diamant.
Je hoort opeens getik, gebrom en geboor terwijl we tijdenlang het rijk alleen hadden in een overigens volgestapelde hal.
De meest gehoorde vraag is hier: 'Wanneer gaan jullie erin?' en 'Waar liggen jullie?'. Iedereen krijgt nu de kriebels met het lengen van de dagen en het stijgen van de temperatuur. De meesten willen voor Pasen te water, zodat ze meteen een lekker lang weekend weg kunnen.
Waar we komen te liggen: de Oesterhaven natuurlijk! Waar moet je anders heen met een Oyster? We hebben met veel moeite een plaatsje kunnen bemachtigen in Wolphaartsdijk en krijgen zelfs jaarlijks een mandje hangcultuur oesters, heerlijk!!

Klussenlijst

Hoe het kan weet ik niet, maar de klussenlijst blijft eindeloos lang. De lijst  is lang, we werken hard aan alle voorbereidingen, en strepen regelmatig klussen af, maar onderaan groeit die lijst minstens zo hard aan.
Vuil en roest wegwerken, poetsen, polijsten, schuren, lakken en vernieuwen, zes dagen per week, met soms wel 4 man aan het werk. Een goed ding is dat de boot lekker droog staat, achter in de loods met haar eigen 'douchegordijn' er omheen. Voorlopig zijn we nog niet aan de beurt om er weer uit gehaald te worden. We hebben onze eigen koffiecorner voor wie wil komen kijken of een handje mee komt werken. Altijd welkom natuurlijk!

Splitpen

Ik ben terecht gekomen in de wondere wereld van de splitpen! 
Vroeger kwam ik die alleen tegen op school bij knutselen, maar tegenwoordig kom ik ze op de meest belangrijke punten van de zeilboot tegen: de mast wordt er door op de plaats gehouden, de grootste stopper op de ankerlier zit met een splitpennetje vast, de zeereling, giekneerhouder en noem maar op.
Een splitpen (volgens wikipedia)  is een metalen pen, bestaande uit een knop en twee parallelle staafjes die loodrecht op de knop staan en wordt, net als de luns, gebruikt als borgmiddel door de pootjes iets uit elkaar te buigen... Vernuftig en doeltreffend. Hoe komt het toch dat zoiets simpels de tijden doorstaat en niet allang vervangen is door een geavanceerde opvolger? 

Vorstverlet

Al bijna 2 weken geen schilderklussen, want het vriest dat 't kraakt. Tijd genoeg dus voor allerlei andere klussen, zoals het anker. Een cursus slangemens zou geen overbodige luxe zijn geweest. De ankerkluis is krap, (voor Houdini zou het een uitdaging zijn)  en heeft een totale refit gekregen. Het anker kan nu met een afstandsbediening zakken en opgehaald worden; een hele verbetering die Peter aangebracht heeft. Voorheen zaten er knoppen op het dek, en bij enthousiast spinaker hijsen op het voordek wilde je er nog wel eens per ongeluk op gaan staan, zodat spontaan het anker te water gelaten werd...
Boot Dusseldorf (de grootste botenbeurs in Europa) is een walhalla voor ons geweest, en we weten ook plots wat voor een kachel er moet komen. Die werkt namelijk ook niet meer. Airconditioning wel, en die hopen we in de toekomst ook heel vaak nodig te hebben. Maar met temperaturen van -10 graden is een lekker kacheltje onmisbaar.

Bloed, zweet en verflucht...

Twee maanden van noeste arbeid, vooral van Peter's kant, en de Enjoyster ligt alweer voor een deel te glimmen in de loods in Yerseke. Eindeloos beugels, kikkers, verstagingen demonteren, schuren, polijsten, poetsen etc. Ik heb me echt enorme zorgen gemaakt,  nachtmerries en slapeloze nachten, om het feit dat het hele schip uit elkaar ligt, en ik geen idee heb hoe dat ooit weer een mooi varend huis kan worden. Maar nu begin ik er echt lol in te krijgen; al dat werk begint z'n vruchten af te werpen, en we weten ook wat er achter alle plafonnetjes en vloerplaten huist. En dat is veel, heel veel...