Zomer in Zeeland

Vanuit Durgerdam varen we door het Noordzeekanaal naar IJmuiden en zeilen met een mooi bakstag windje naar Scheveningen. Het is heel druk in de haven, en we meren af aan visserschip 'de Drie Gebroeders', waarna er nog 3 schepen bij ons aanknopen. Het is stapelen geblazen in de haven. De zon schijnt en het is heerlijk weer. Fons en Joan komen een hapje eten, gezelligheid.

Strand van Scheveningen

Op de Pier van Scheveningen

Op zondag ging het tij om twee uur lopen. dus Peter controleert om één uur de motorolie nog even. Hè?? Veel te veel en grijze blubber!! Dit is niet goed, er zit water bij de olie! We vragen links en rechts om lege flessen en pakken om de motorolie af te tappen, en ik word er op uit gestuurd om nieuwe olie te kopen. Een benzinepomp niet te ver weg bracht soelaas, maar tegen een hoge prijs! 1 x nieuwe olie erin, en om vier uur maken we los. Het tij loopt al een tijdje, maar om kwart over elf knopen we vast in de Roompotsluis. De hele wachtsteiger ligt vol, dus we maken aan het grootste schip wat er ligt, vast. Er komt een boze slaperige kapitein naar buiten om te zeggen dat ik dat niet mag doen. Oh, nee? Het is een wachtsteiger, geen overnachtsteiger! En wij moeten wachten tot het water genoeg gezakt is zodat wij er door kunnen! Hij zei dat hij weken geleden al toestemming had gekregen van de sluiswachter om te overnachten. Nu weten we toevallig dat dit echt niet is toegestaan, en dat je altijd nee op rekest krijgt. Nou, morgenochtend ga ik wel om half vijf varen, en dan gooi ik jullie los!! schreeuwt hij. Bah, wat een vervelende ruzie zo midden in de nacht, en zo overbodig! Enfin, de volgende ochtend klopt hij om tien voor vijf op ons schip. Ik kom naar buiten, en het eerste wat hij roept als hij me ziet verschijnen: 'Losmaken!!'. Ho even, ik ben geen hond! Goedemorgen, heeft u lekker geslapen? 'Losmaken!' roept hij weer, 'Ik wil gaan varen!'. Jaja, rustig maar, ik ga aan de slag en Peter start de motor, maar het gaat hem allemaal niet snel genoeg,  hij gooit onze lijnen in het water en tuft weg het ochtendlicht in. Ik vraag hem nog wat z'n vakantiebestemming is, maar ik heb daar niets mee te maken volgens hem. Wat een enorme bullebak! Dit is echt wat je dus niet mag doen volgens de vaaretiquette. De Aurora uit Den Helder mag wat mij betreft op de zwarte lijst.

Weer terug in Zeeland

We kunnen nu direct de sluis in. We moeten altijd wachten tot het laag water is, anders kunnen we niet onder de brug van de Roompotsluis door met 20 meter mast, dus we zijn lekker vroeg op pad. Het is toch al wel een hele drukte met vissersschepen die in- en uitvaren, maar verder nog heerlijk rustig in het ochtendzonnetje.

Om half acht uur lopen we de haven van Zierikzee binnen. Het is ook hier erg vol. Maar van de havenmeester mogen aan de steiger van de rondvaartboot liggen; die komt pas om elf uur. Dat is mooi, want het probleem met de motorolie is nog lang niet opgelost. Peter pompt de met water vervuilde olie weer allemaal op in de extractor, om het vervolgens in het olie depot te brengen, en ik ga op zoek naar nieuwe flessen olie. Het proces moest minimaal 2 x herhaald worden. Ergens is er water bij de olie gekomen, en waarschijnlijk via het uitlaatsysteem. Peter stelt dit weer bij, en hopelijk is het weer opgelost. Pff, half elf maken we los, en kunnen we door de Zeelandbrug, die draait om elf uur. Lekker opkruisend duiken we de Keeten in, naar de Grevelingen. Het is heerlijk weer, en we blijven gewoon een paar dagen voor anker bij de Mosselbank liggen. Tim en Marleen komen op donderdag met de meisjes langs. Dolle pret in het water natuurlijk.

Noortje en Sammie, kleine matrozen

Fonteinkruid

 Met een stevige noordenwind zeilen we op donderdag van Stavoren naar Enkhuizen. Er zijn maar weinig schepen op het water, want met vlagen van 30 knopen ( windkracht 7) vlieg je over het water. De veilige haven van Enkhuizen biedt bescherming voor de nacht, en de volgende dag wordt de reis vervolgd over het Markermeer richting Amsterdam.

Paard van Marken in de steigers

De wind is nu wat minder, en met 12-15 knopen wind uit het noorden zeilen we met een behoorlijk gangetje naar het zuiden. Totdat we opeens allemaal groene wieren boven water zien groeien, en de snelheid gereduceerd wordt tot maar net 3 knoopjes = ongeveer 5 km/u, terwijl we daarvoor met een gangetje van 6-8 knopen door het water scheerden. Ai, wat nu? Zeilen beter zetten, koers verleggen, even hoog aan de wind varen? Niets helpt. Uiteindelijk strijken we de zeilen en liggen stuurloos midden op het Markermeer. Gelukkig is er geen schip in de buurt, en Peter duikt het water in met zwemvliezen en duikbrik.

Hij haalt wat wier van de schroef, en ook van de kiel. Het water is troebel, dus veel zicht is er niet onder water. Ook drijft het schip met een behoorlijk vaartje door, erg vermoeiend duiken dus.We hijsen de zeilen weer, en zeilen naar Durgerdam. Maar het gaat echt nog niet lekker! Vlak voor de haven van Durgerdam staan een paar meermalen, en we knopen vast. Peter duikt er weer in. Dit keer met een grotere oogst: een enorme bos fonteinkruid hangt over de wingkiel. We lijken wel een fonteinkruidmaaimachine- met de vleugels gespreid (de wings) vlak boven de bodem, hebben we een heel veld gemaaid. 

Een heel veld fonteinkruid geoogst!

Later afgemeerd in Durgerdam blijken de havenmeesters ons al in de verte bezig gezien,(tobben)en gaven meteen de oplossing: je moet het Markermeer ook eigenlijk alleen maar oversteken als je de vaargeul aanhoudt. Tja, hadden we dat geweten…. Met zeilen moet je nog wel eens overstag, en dan kom je echt wel vaak buiten de vaargeul.

Durgerdam, lekker landelijk onder de rook van Amsterdam

Zoek de verschillen!

 Het weer blijft prachtig in het noorden. We wachten een paar dagen in de buurt van Sneek op de nieuwe kussens. 

Vóór, bekleding van 32 jaar oud

Na… zoek de verschillen

Heel veel mogelijkheden zijn er niet om te zeilen, omdat we teveel diepgang hebben: 1.85m. Regelmatig  lopen we vast in de zachte ondergrond. Gelukkig kunnen we er altijd weer uit komen. 

Fietsen is wel heel mooi, en we leggen veel kilometers af, begeleid door het fietsknooppunten netwerk.

Marker Wadden

Wachten op wind bij de Roompotsluis 

 Maandag 5 juli komt erg eindelijk goede wind, en we zeilen van de Roompotsluis naar Amsterdam Marina. Een lange zeildag, maar we hebben weinig hoeven motoren.

In Amsterdam blijven we twee dagen liggen, en fietsen rond op onze vouwfietsjes naar het Rijksmuseum en het Eye Museum. De marina ligt vlakbij een pont die ons naar het centrum brengt. Erg leuk, en alles is weer open in de stad. De wind is behoorlijk aangetrokken, en geeft tot wel 30 knopen aan op de klok. Blij dat we veilig in de haven liggen.

Op zoek naar de baardmannen

Op woensdag zeilen we in de stralende zon met een licht windje naar de Marker Wadden. Een nieuw opgespoten natuurgebied, met een haventje. We worden meteen tot lid van Natuurmonumenten gemaakt, en kunnen eindeloos wandelen in het vogelrijke gebied. Er zijn veel verschillende vogels, waaronder het op de Marker Wadden befaamde Baardmannetje. Er is er maar één die ik kan ontdekken, en dat is Captain Pete..

Geankerd in de Compagniehaven bij Enkhuizen

Kunst aan de kust

De vakantie is begonnen! Op 1 juli vertrekken we uit Middelburg richting het noorden. Maar verder dan Vlissingen komen we niet, want er staat geen wind. En het kleine beetje wind wat er staat, komt uit het noorden, en is ook nog variabel .

Keersluisbrug

Jachtclub 'de Schelde' is een kleine haven in Vlissingen en de kersverse havenmeester Thomas doet alsof hij er al jaren havenmeestert. De volgende ochtend zeilen we een rondje Walcheren, en gaan bij laagwater de Roompotsluis door. De stroming was goed, maar nog altijd staat er veel te weinig wind om te vertrekken. We blijven nog even in Zeeland hangen, en ankeren in de Betonhaven. Het gaat zoals gewoonlijk: als je aankomt is er niemand, maar tegen de avond liggen er 7 zeilbootjes voor anker. Een ideale plek als er weinig wind staat, of uit het Noorden-Westen of Zuiden waait. Helder water, weinig stroming, en warm genoeg om te gaan zwemmen.

Strandhuisjes bij Dishoek 

In de nacht draait de wind naar het oosten: dan is het niet goed in de Betonhaven: de wind komt over de hele Oosterschelde aan gedenderd, met een heleboel geklots als gevolg. De volgende ochtend 3 juli, duiken we de Roompot Marina in, want er is onweer en code geel afgegeven. We kunnen de fietsen weer eens tevoorschijn halen, en fietsen naar Vrouwenpolder. Het is al een gezellige vakantiedrukte in Zeeland, en we vinden een fietsenmaker die nippeltjes voor het ventiel verkoopt. Met stuiterharde bandjes vliegen we weer terug naar de Roompot Marina. De ochtend van 4 juli gebruiken we weer om een fietstochtje richting Colijnsplaat te maken. Wat is Noord Beveland toch mooi als je de omgeving per fiets verkend! We nemen het fietspad langs de Oosterschelde, en stuiten om de paar honderd meter op landart van de 'dijkenvanwijven.nl', die mooi bij het landschap passende sculpturen hebben gemaakt.

Wat een verrassing; om de paar honderd meter een kunstwerk. Het is heerlijk zomers weer, en we fietsen terug door het Zeeuwse land langs velden met  bloeiende aardappelplanten, zware goudgele graanvelden en fluitende volgels om ons hoofd.

Peter heeft zonnepanelen gemonteerd, ideaal!!