La Coruña

Niets veranderlijker dan het weer. Er staat een Noordoosten wind, dus pal tegen. We halen La Coruña niet op donderdag, en op de Golf van Biscaye woedt een N-O storm van 30-40 knopen Windkracht 7-8) ; geen lolletje om je daarin te storten.

We blijven nog een dag in Porto. Met de metro vanaf de haven een half uurtje naar het oude centrum kachelen, en daar het prachtige oude centrum verkend, en Piet gezelschap gehouden. 

Midden in de nacht, tijdens mijn wacht van 2-4 uur passeren we Cabo Finesterre. Als je het hardop uitspreekt, klinkt het een beetje als misére of finish. Meer kapen hier hebben van die welluidende namen zoals Cabo Villano (de gemene), Bahia de Morte of Cabo Sisargas. De wind waait plotseling uit een andere hoek, zeilen eruit, reven maar, zeilen weer in en een hele woeste zee. De mist die plotseling komt opzetten...nee dat zijn m'n ogen. Maar dat kan hier wel; in de zomer komt er soms mist op die een week blijft hangen met een zicht van 2 meter!! Santiago de Compostella is hier vlakbij, ik ga maar schietgebedjes doen. 

De zee komt hier aangedenderd van dieptes van een paar duizend meter,moet hier omhoog en de hoek om. Daar raakt het water aardig van in de war, en geeft akelige punten en dalen. Maar de Carelbi is een betrouwbaar schip en ligt lekker vast in de golven.

M'n vislijn staat uit, en ik word gewekt met de mededeling dat de lijn wel erg strak staat. Beet!! Ik haal de lijn binnen, en tot mijn grote verbazing hangt er een blikje tonijn aan! Nou ja zeg, de mannen wilden tonijnsalade voor lunch, maar vertrouwden heel terecht mijn viskunsten niet helemaal. Pieter en Peter vonden dat ze de natuur een handje moesten helpen, en alsmaar geen beet was eigenlijk ook wel erg sneu.

We varen eigenlijk ook veel te snel voor die arme vissen, die kunnen ons helemaal niet bijhouden. Vandaar dat ze niet bijten.

Met 10 knopen vliegen we vrijdagmiddag de haven van La Coruña binnen. Een beetje landziek als je van de boot afstapt; alles danst nog.